با تشکر از دوست عزیزم((ویدا)

یادم باشد که زیبایی های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند

یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند ، نه آن گونه که می خواهم باشند

یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم

با تشکر از دوست خوبم ((sama))

ديگـــر هَــوآيـ بَــرگــردآ نــد نتـ رآ نَــدآرمـ!

هَــر جآ كهـ دلتــ ميخواهَــد بـــُـــرو!!!

فَقطـ آرزو ميكُنـــم،

وقتــي دوبــآرهـ هــوآي مَــن بهـ سَــرت زَد،

آنقَــدر آســان دلتــ بگيـــرد كهـ،

بــآ هـــزآر شَبــ گــريهـ آرامـ نگيـــريــ...!!!

اشتباه

اشتباهى كه همه عمر پشيمانم از آن ؛ اعتماديست كه بر مردم دنيا كردم

می هراسم

نمی هراسم
از اینکه این همه دعا میکنم اما
تو نصیب باور خیالی من هم نمیشوی
میدانم لحظه ی آخر سر میرسی
درست جایکه خداوند نزدیک میشود
یادت باشد
خدا عاشقان را بی اندازه دوست دارد

بی کسی؟؟؟

چقــــــدر تازگـــــي دارد برايــــــم


روزهايـــي کــــه بـــــه اميـــــد آمــــــدن کســــي دلخـــوش نيستـــم


و شبهايـــــي کـــه از نيــــــامدنــــش دلگيــــــر نمــــــي شــوم 

 (بی کسی)   هــــــــم عالــــــمي دارد...

 

دل ساده

همه جا دکان رنگ است.
همه رنگ میفروشند.
دل من به شیشه ماند.....
همه سنگ میفروشند.
به کرشمه نگاهی دل ساده لوح ما را
چه به ناز می ربایند چه قشنگ میفروشند.

سخته

چـــقدر سَختـﮧ ؛
هَمـﮧ سُرآغـ كــَسیو اَزت بگیرَטּ كـِ فقط تو میدونـﮯ كـِ دیگـﮧ نیست...
سَخت تَرش وَقتیـﮧ كـِ مَجبورﮮ لَبخند بزَنـﮯ و بگـﮯ خوبـــﮧ!!!

یادته یکی میگفت..

گریه کن گریه قشنگه...

گریه ســــــهم دلــــــه تنگه ...؟

کـــــــی میــــگه گریــــه قشنگه ....؟

حیــــــفه تـــــو چشـــــات بـــــــبـاره ....

روی زخـــــــمای تــــــرانه مرحم اشـــــکو بذاره ...

من باید گریه کنم مــــــن...نه توکه بـــــــوته ی یاسی ...

طفلی چشمام که یــــــه عمره شدن از دســـت من آسی ...

اشکاتــــــو بــــذار بـــــرای روزی کـــــه مــــن دیـــگه نیســــــتم ...

روزی کـــــه ردمــــــو از هــــــر کــــــــی بگیــــــــری میــــگه نیســـــتم ...

چـــــه تحـمــلی؟چــــــه صبـــری؟ وقتـــــــی از تـــو دوره دورم ...

وقتـــــی هیچـــــکی رو نــــــدارم که بشــــــه ســنگ صبورم...

به خـــــدا قسم شکســـــتم.. به خـــدا که پیره پیـــــرم...

سر نوشته ما همیــــــنه...تـــو بمــونی من بمــــیرم...

بغض فاصله شــــکسته...صورت ترانه خیـــــسه...

کاش میـشد قصه ی مارو یکی از نو بنویسه ...

ماهیه همیشه تشنم توی این آب گلآلود...

بـغـضــــــتـو نـشــــــکـن عـزیــــــزم ...

گریـــــه سرنوشـــت مـــــن بود...

نه تو اومـــــــدی نه بـــــــارون...

هرچی چشم بجاده دوختم...

توی حراجیه گریه ، ساده اشکامو فروختم...

خنده به لب

غنچه خندید ولی باغ به این خنده گریست

غنچه آنروز ندانست که آن گریه زچیست

باغ ، پر گل شد و هر غنچه به گل شد تبدیل

گریه باغ فزون تر شد و چون ابر گریست

باغبان آمد و گلها را چید

رسم تقدیر چنین است و چنان خواهد بود

میرود عمر ولی خنده به لب باید زیست

...

نفهمیدم آمدنت را حیران بنگرم....

یا رفتنت را مات بگریم....

باد آورده را باد می برد قبول!!!!
 
نامرد دلم را که باد نیاورده بود.....